Met ‘Organizing at the plotting table’ alludeert Leen Vandierendonck tegelijk op de historische setting waarin strategen veldslagen beraamden als op de hedendaagse aanblik van een vergadervertrek.

Wat in beide gevallen primeert is de idee van een externe macht, van een systeem dat de bewegingen afbakent en vastlegt. Evengoed en misschien zelfs vooral van degenen die zelf niet aanwezig zijn, er niets in te zeggen hebben.

7.1 – 7.1 – 7.1 – ...

 

Een numerieke code die zich tussen de papieren lichamen aanbiedt, herhaald wordt, dwingend wordt. ... – 7.1.

 

Getallen die de werkelijkheid organiseren volgens bindende standaarden, zowel leidraad als keurslijf. Alles strak in het gelid, gefixeerd en gestructureerd. Maar hoe alarmerend is de – in wezen arbitraire – regelmaat waarmee we onze levens (laten) beheersen? Hoeveel marge is er voor een afwijking of een ontsporing, voor de persoonlijkheden die ons tot een ‘ik’ maken?

 

© Platvvorm 2020, Future proof (proposals)